Yn y llyfr Cleverlands, mae Lucy Crehan yn ysgrifennu am ei phrofiad o ymweld â phum system addysg sy’n perfformio’n dda. Mae ei theithio yn mynd â hi i’r Ffindir, Singapore, Japan, Tsieina a Chanada. Cydnabyddir yn gyffredinol fod y gwledydd hynny’n perfformio’n dda ar y llwyfan rhyngwladol, fel y’u mesurir gan PISA a bod ganddynt lawer o gryfderau. Felly, er mwyn i Lucy ddweud mai Canada, o’r holl wledydd y mae wedi ymweld â, yw lle y byddai’n anfon ei phlant ei hun, yn ganmoliaeth uchel yn wir.
Felly beth sy’n digwydd yn ysgolion Canada a arweiniodd Lucy at y casgliad hwnnw? Mae’r ateb wrth gwrs yn y llyfr (yr wyf yn argymell darllen)… fodd bynnag, efallai y gallaf daflu rhywfaint o oleuni ar rai agweddau ar system Canada sydd, i fi, yn werth eu nodi.
Cefais gyfle i ymweld ag Ottawa gyda’r Academi Genedlaethol ar gyfer Arweinyddiaeth Addysgol am wythnos ym mis Ionawr 2020 er mwyn darganfod mwy am sut y maent yn hyrwyddo eu system addysg ddwyieithog, gan sicrhau bod y defnydd o Ffrangeg nid yn unig yn cael ei ddiogelu ond yn tyfu ac yn datblygu o fewn y wlad eang hon. Yn ystod y cyfarfodydd niferus a gynhaliwyd yn ystod yr wythnos canolbwyntiais hefyd ar arweinyddiaeth – gan gael dealltwriaeth benodol o’r hyn y mae eu harweinwyr yn ei wneud a sut y maent yn cael eu cefnogi a’u datblygu.
Mae Canada yn cynnwys 13 talaith wahanol ac mae pob talaith yn rhedeg ei system addysg ei hun. Ymwelais â’r brifddinas genedlaethol Ottawa, sef yr ail ddinas fwyaf yn Ontario (ar ôl Montreal). Er bod gan wahanol daleithiau ddulliau tebyg, gall pob talaith wneud penderfyniadau a gweithredu systemau sy’n benodol i’w hanghenion eu hunain. Maent yn gallu ymateb i’w cyd-destun lleol sydd, o ystyried maint Canada, yn angenrheidiol fel yr ail wlad fwyaf yn y byd.
Felly sut olwg sydd ar arweinyddiaeth addysgol yn Ontario?
Yn Ottawa mae pedwar bwrdd ysgol sy’n cefnogi, cydlynu a datblygu’r ddarpariaeth yn eu hysgolion, a all fod yn Ffrangeg, yn Saesneg, yn Gatholig neu’n gyhoeddus. Byrddau’r ysgolion sy’n gyfrifol am yr addysg yn eu hysgol; maent yn penodi arweinwyr, yn cynnig datblygiad proffesiynol, yn darparu adnoddau ac yn dwyn ysgolion i gyfrif ynglŷn â’u perfformiad. Dyrennir uwch-arolygydd ysgolion i nifer o ysgolion ac maent yn gweithio mewn partneriaeth â’r penaethiaid o fewn yr ysgolion hynny, gan edrych ar safonau, addysgeg ac ati.
Felly beth sy’n gwneud y system hon yn wahanol a beth allwn ni ei ddysgu o’r system?
Yn ystod fy amser yn Ottawa siaradais â nifer o benaethiaid ysgolion a chyfarfûm â chynrychiolwyr o ddau fwrdd ysgol. Fe wnes i sawl sylw diddorol.
Un o’r ffyrdd y mae byrddau ysgolion yn gwneud hyn yw drwy ‘byffro’ penaethiaid rhag gwrthdyniadau diangen, gan ganiatáu iddynt ganolbwyntio’n llawn ar wella deilliannau ar gyfer dysgu. Eglurodd un pennaeth y siaradais â hi nad oedd ganddo unrhyw ymwneud â chynnal a chadw ysgolion nac iechyd a diogelwch, gan esbonio bod staff byrddau’r ysgol yn ymdrin â’r tasgau hynny’n ganolog. Roedd hyn yn caniatáu iddo ganolbwyntio ar gynyddu cyflawniad a lles yr holl blant yn ei ofal. Fel rhywun a dreuliodd ddydd Sul i gyd y penwythnos diwethaf yn fy ysgol wrth i’r larymau tân gael eu gosod gan foeler diffygiol, rwy’n teimlo braidd yn genfigennus am hyn.
Fel Cymdeithion yr Academi rydym wedi dod ynghyd i wireddu’r weledigaeth o “Ysbrydoli arweinwyr a chyfoethogi bywydau” a’n nod yw dod ag eglurder a chydlyniad i arweinyddiaeth addysgol yng Nghymru. Mae’n sicr y bydd y profiadau o’n hamser yn Ottawa yn helpu i gryfhau ein gwaith ymhellach gydag arweinwyr ac yn ein galluogi i sicrhau ein bod i gyd yn y sefyllfa orau i wireddu’r Genhadaeth Genedlaethol.
Dr Suzanne Sarjeant, Cydymaith yr Academi a Phennaeth Ysgol Gynradd Pencoed